maandag 4 mei 2015

Bénodet - Port Tudy - Pornichet



 

Bénodet - Port Tudy, Île de Groix

De getijdenrivier Odet naar Bénodet is 24 uur per dag bevaarbaar. Deze valt niet droog.
Wij kiezen nu voor vrijelijk te bevaren water, omdat je anders afhankelijk bent van o.a. sluisopeningstijden en havendrempels, waardoor je bij aankomst en vertrek vertraging oploopt. Normaal geen probleem, maar nu data van de begintrajecten i.v.m. opstappers vaststaan, willen we zoveel mogelijk profiteren van wind en stroming. Bijvoorbeeld bij te laat vertrek kan de stroom gelijk tegen staan, een in dit gebied niet te verwaarlozen factor, of je komt later op de trip absoluut te laat aan bij zeer sterke stroomversnellingen, dit nog afgezien van veranderende windkracht en -richting.

In Bénodet ligplaats genomen aan de binnenkant van de buitensteiger in de Penfoul Marina. Deze steiger fungeert tevens als golfbreker, de rivier stroomt n.l. hard - 4 knopen bij eb - en ligt open voor zee, waardoor rollers naar binnen kunnen lopen.

Na een heerlijke lange nacht komen wij er achter dat ook hier hemelsluizen zijn. Een bijna nieuw fenomeen voor ons. Meestal hebben we goed weer, d.w.z., droog, weinig regen en zonnig.
Hier staan de sluizen echter volledig open. Voordeel is dat al het zout van dek spoelt en een boenpartij achterwege kan blijven. Het is dat er geen Dreft doorheen zit, anders glom de boot.

Tussen de boot en de steiger zwom een aantal grote vissen, type harder, in het snelstromende water en stilliggend ten opzichte van de boot, strak tegen elkaar aan met de bek open, voedsel uit het water filterend. Het was verleidelijk ze te vangen maar ik wist niet of ze eetbaar waren. Dag vers vlees.

Voor vertrek eerst 550 liter water getankt en de diesel aangevuld. Ik heb de keuze gemaakt om later op de dag omstreeks 16:00 uur te vertrekken. Gelet op de voorspellingen dan minder regen, naar het westen draaiende- en toenemende wind vanaf 6 Beaufort. Zou resulteren in een vlotte tocht met iets voorlijker dan halve wind (dwars op het schip). In overleg met Tineke zo besloten en zo gedaan.

De reis was zoals voorspeld, vlot, gemiddeld een halve mijl stroom tegen, grijs miezerig weer maar beschut zittend achter de buiskap, toenemende wind en witte koppen op de steeds hoger wordende golven. Ook nu gedroeg het schip zich onder deze omstandigheden gemoedelijk.
Hoe hard het precies waait weten we nooit, de windkrachtmeter is defect. Eigenlijk hebben we dus altijd goede wind. Zelf meten we de wind af aan waterpatronen en voorspellingen.

Onderweg kwamen wij regelmatig groepjes van drie zeevogels tegen, klein, gedrongen en ze keken als meerkoeten, type onbekend dus. Bij het voorbij varen groetten zij steeds. Al watertrappelend kwamen ze wat omhoog en sloegen stilstaand snel hun vleugels parmantig heen en weer tegen hun borst. Terug gezwaaid.

4 uur later aankomst in Port Tudy op Île de Groix, een kleine knusse haven.
Onderweg kookte Tineke. Dit is echt verheven kookkunst. Bij elk weertype speelt zij dit klaar, ook in ruwe zee.

Port Tudy, Île de Groix - Pornichet

Omdat er niet zo veel ruimte in deze haven is, afgemeerd naast een Ovni 37, een aluminium zeilboot van Franse makelaardij met inklapbare kiel waardoor je droog kan vallen. De boot werd bemand door een Engelsman en een man uit Florida met een witte baard met 10 cm afhangende punten. We hadden een amusant gesprek, ook al benam dit voor de Engelsman de nodige tijd vanwege zijn ernstige stottervermogen. Na enkele herhalingen werd e.e.a. toch duidelijk.

De volgende morgen, zondag 3-5-2015 vertrokken zij om 09:00 uur. We zijn zelf ook maar gelijk mee naar buiten gevaren, nog niet wetende waar precies naar toe. Maar varen is maar varen, de zon scheen toch nog niet, dus waarom niet.


Lunch op zee

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Onderweg plaats uitgezocht, koers uitgezet en met een lekkere stevige ruime wind richting Zuid gevaren. Voor het gemak alleen op de genua. Lange hoge golven kwamen van opzij een fleurden met hun witte toppen het donkere zee palet op. In de middag nam de wind wat af en brak de zon volledig door. In de luwte van Belle Île verder over een afgevlakte zee richting Pornichet.
 
De kust voor deze plaats ziet er aantrekkelijk uit met kasteelachtige witte huizen, rotsen, groen en stranden. De baai van Pornichet zelf bestaat uit een lang zandstrand met aangrenzende flats. Door de diversiteit en kleuren ziet het er zelfs aangenaam uit, zeker met het zonlicht erop.
In de goed geoutilleerde- en beschutte jachthaven afgemeerd, gewandeld langs de vele winkels op het haventerrein en aan boord aan de Port in de zon.

Reisgegevens 2015
GPS log mijl
vaaruren
ligplaats
water
dag
datum
tijd
betreft
plaats
land
begin
eind
totaal
mijl/u
totaal
motor
soort
temp.
za*
2-5
16:00
vertrek
Bénodet
Fr
468
 
 
 
 
 
 
 
13
20:05
aankomst
Port Tudy
 
501
33
8,3
4
-
haven
-
12,8
zo
3-5
09:00
vertrek
Port Tudy
501
 
 
 
 
 
 
 
 
17:00
aankomst
Pornichet
 
556
55
6,9
8
1
haven
27,60
14

* Hoogst gemeten snelheid, SOG 12,7 mijl. Gemiddelde snelheid door het water: 9,3 mijl p/u. Dit was weer genieten. Het Volvo Ocean Race gevoel wordt merkbaar.

Verslag: Gerard

St Peter Port - Bénodet



St Peter Port

St Peter Port
Dinsdagmorgen eerst diesel getankt. Dit is van belang i.v.m. de afstanden die we varen.
Zonder wind willen we ook vooruit komen, dus dieselen met het nodige verbruik. In Guernsey is dit belastingvrije rode diesel, dat problemen op kan leveren in andere EU-landen. Hoezo eensgezindheid?
Dat wordt dus bonnetjes bewaren en het logboek bijhouden als bewijslast.

In de binnenhaven lagen niet veel boten. Aan de wal gewinkeld, Tineke wilde graag een andere kleur handtas. Ringen, horloges, kleding e.d. kregen ook veel aandacht. Aangezien ik de kashouder ben, vond ik het niet erg dat de Pondkoers hoog stond, geen aankopen dus. Dat gold ook voor vele mooie toepasbare zeilbenodigdheden. Jammer, maar desondanks toch nog een tas gekocht, geen Guess maar een ‘GrabBag’. Dit is een kleine waterdichte tas die je vult met aanvullende essentiële reddingsmiddelen, zoals noodvuurwerk, handheld marifoon, handheld GPS, epirb, water, extra mes, zaklantaarn enz. Deze neem je mee het reddingsvlot in bij schipbreuk.

Voor de rest op z’n Engels koffie gedronken met echt lekkere zoete eetwaar erbij.
Aan boord nog bezoek van een innemende Engelse politieman voor controle papieren, hetgeen meer resulteerde in een aangenaam gesprek.
Woensdag lekker lui blijven liggen. We wilden de volgende morgen vroeg op staan om op tijd over de drempel de binnenhaven uit te gaan.

St Peter Port - Bénodet

Getijdendrempel
Donderdagmorgen vroeg opgestaan? Niet dus. Om 08:00 uur konden we nog net over de getijdendrempel. In de buitenhaven tocht uit gestippeld en alles zeeklaar gemaakt, om een half uur later te vertrekken.
Er stond weinig wind met wat zon. Eerst gemotord. Later onze nieuwe aanwinst opgezet. De genakker, een groot lichtweer voorzeil. Deze vaar je niet vliegend zoals een spinakker. De halshoek, onderzijde van het voorlijk (voorkant zeil), staat gefixeerd voor aan dek. Hierdoor is dit zeil beter controleerbaar.
Met alleen dit zeil liepen we zo’n 9,5 mijl per uur.

Om 23:00 genakker weggehaald. Het begon n.l. licht te regenen zonder wind vooraf. Bij mij rinkelen dan gelijk de alarmbellen. Dit is een voorteken van harde wind. Alleen de genua opgezet en vrijwel direct daarna begon het te loeien. Barometer zakte naar 998.
Er is een gezegde in dit verband. Komt wind voor regen, dan is er niets aan gelegen. Komt regen voor wind, berg dan je zeilen gezwind. Dit gaat vrijwel altijd op.
De golven bouwden zich hoog op, dalen waren diep, veel wit op de toppen. Was wel spectaculair om deze witte schuimmassa’s met donderend geweld onder de boot door naar voren te zien rollen. Met ruime wind lag onze snelheid gemiddeld tussen 9 en 12 mijl per uur.

Theoretische routeplanning en berekeningen maken gaat uitstekend. Praktisch ben je afhankelijk van windkracht, -richting en stroom. Dit staat niet vast maar laat zich voorspellen. Op lange trajecten is het zaak om op tijd op bepaalde locaties te zijn, vooral waar sterke stroom staat. Ondanks de zeer wisselende wind waren we op dit traject naar Bénodet steeds op tijd. Dit was in het bijzonder van belang voor het Chenal du Four, een stroomgat tussen Île d’ Ouessant en het vaste land t.h.v. Brest. Het is dan prettig te zien dat de berekeningen kloppen, mede door de genakker en de verwachte wind.
 
Vuurtoren markering rotsformaties
Het stroomgat Chenal du Four en verderop Raz de Sein kenmerkt zich niet alleen door sterke stroming, maar vooral door veel al dan niet boven water liggende rotspartijen. Deze zijn gemarkeerd door vuurtorens, geleidelichten en bakens en boeien. Al met al geeft dit ’s nachts een woud aan witte-, rode- en groene lichten in allerlei soorten stralingen, flikker- en schitterringen en in ons geval onder begeleiding van een brullende zee. Fascinerend en uitdagend.
 
Tegenliggers op zee
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Door de koude ruime wind zaten we er buiten volop in. Daarom heel de nacht en overdag binnen de kachel aan, kostelijk zo’n warm verblijf. Op minder drukke stukken binnen gezeten met af en toe een blik naar buiten ter controle.

Aan het eind van Raz de Sein de bocht om, bakboord uit. Door tegengestelde stromingen en de opgebouwde golven was het daar een klotsbak. Hoge puntgolven met kleine diepe dalen waar je geheel in verdween, uit zicht dus. Soms werden we recht omhoog gezwiept, een apart fenomeen en goede test of alles zeevast stond. Alleen het glas van onze ‘Noorse fotocollage’ brak, omdat dit van de wand ‘omhoog’ viel.

In het zicht van Bénodet kwamen we terecht in een veld vol vissersstaken en -boeien. Ze lagen 30 tot 25 meter uit elkaar. Ik dacht een stuk af te snijden, niet dus. Slalommend het veld verlaten. In Bénodet op het laatste beetje stroom van de rivier mee naar binnen gevaren.

reisgegevens
GPS log mijl
vaaruren
ligplaats
water
dag
datum
tijd
2015
plaats
land
begin
eind
totaal
mijl/u
totaal
motor
soort
temp.
do
30-4
09:30
vertrek
St Peter Port
GB
289
 
 
 
 
 
haven
-
10
vr
1-5
15:00
aankomst
Bénodet
Fr
 
648
179
6
30:30
17
haven
 
13

Verslag: Gerard