Ponta Delgada (São Miguel, Azoren)
Dinsdag
t/m woensdag, 30-6 t/m 08-07-2015.
Bijgetankt
na een goede nachtrust. We kunnen ons nog steeds niet voorstellen dat we samen
850 mijl op eigen kiel naar de Azoren gezeild zijn. We zijn trots op ons zelf
en blij dat alles weer goed is gegaan en we weer veilig in de haven liggen. Het
blijft steeds verbazend en eigenlijk wel grappig hoe je ook hier op de Azoren
inklaart. Eerst naar het kantoor van de havenmeester, papieren overleggen, alles
wordt dan op verschillende formulieren ingevuld en er gaat een stempel op. Dit wordt ingevoerd in de computer en gaat vervolgens
in een ordner.
Als
dit gebeurt is mogen we ons melden bij de douane, het kantoor ernaast. Daar worden
dezelfde gegevens nog eens ingevuld, ingevoerd en opgeborgen en mogen we ons
nogmaals melden in een weer er naast gelegen kantoor ‘de immigratiedienst’. Ook
hier worden weer dezelfde gegevens opnieuw ingevuld, ingevoerd in de computer
en opgeborgen. Dit zelfde ritueel ondergaan we in het volgende kantoor bij de
politie. We zijn eindelijk na 1½ uur ingeklaard. ☺ Overigens
zijn de autoriteiten ontzettend vriendelijk en behulpzaam. We kregen van de
havenmeester allerlei suggesties met bijzonderheden van het eiland die we
absoluut moesten bezoeken. Eerst maar eens acclimatiseren en relaxen.
De
eerste dag willen we het rustig aan doen. Toch maar het plan opgevat om een
aantal dingen te regelen en te doen, dan hebben we de komende tijd voor ons
zelf. Wie denkt dat het alleen maar vakantie is deze 3 maanden heeft het mis. ☺ ☺ Er moet soms veel gedaan worden en zo
nu en dan moet er wel wat gerepareerd worden. Ook het aanvullen van de proviand
is soms een crime. 20 minuten lopen, dikwijls bergopwaarts, om een supermarkt
te vinden. Met 30 graden valt het voor mij in ieder geval niet mee en zou ik
het liefst een auto hebben. Gewoon inladen en weg wezen. Maar goed, zeil was kapot en moest gerepareerd worden, dus naar de zeilmaker.
Gastanks waren leeg, deze weggebracht om
te laten vullen. Was moest gewassen. Heel lux, we hebben het laten wassen door
een wasserette. De was werd opgehaald en terug gebracht. Dit alles voor een
habbekrats. Een ophangbout van het gasfornuis was afgebroken door de klap die
de boot maakte en moest gerepareerd worden. Provisorisch heeft Gerard dit
opgelost zodat we toch konden koken. En het proviand moest hoog nodig bijgevuld
worden. Gelukkig is hier alles onder handbereik zodat we niet uren hoeven te
lopen om een geschikte winkel te vinden.
Ook
de boot had een huishoudbeurt nodig zowel van binnen als van buiten. Alles was
zout.
De
volgende dag was een echte rustdag. Niets gedaan behalve gekletst met diverse
andere zeilers waar we werden uitgenodigd voor de koffie of de borrel.
In
deze haven liggen schepen met mensen van allerlei pluimage en nationaliteiten;
Amerikanen, Engelsen, Duitsers, Fransen, Zweden en natuurlijk Nederlanders. Zij
komen van- of gaan naar de Bahama's of Carieb, of gaan terug naar het vaste land. De meesten
zijn soms al jaren onderweg, of hebben een rondje Atlantic gedaan. Ook zijn er
langliggers (mensen die jaren in een en dezelfde haven blijven liggen). Wij genieten
van hun reisverhalen.
We
denken hier een week te blijven zodat we ook kunnen genieten van de mooie
dingen die het eiland te bieden heeft. Ponta Delgado is een druk stadje met
toeristen. Maar dat mag eigenlijk geen naam hebben in tegen stelling tot
bijvoorbeeld Albufeira. Het is er gezellig druk. Heel vriendelijke en
behulpzame mensen en het eten is heerlijk. Hier, op deze eilanden verkopen ze
de producten die ze verbouwen. Niet
alles is voor handen, bijvoorbeeld beperkte soorten groenten, maar je kunt er prima mee uit de voeten. Wel fruit
volop!!! Heerlijk en super goedkoop. De biefstuk is bekend van de Azoren, met
nog echte scharrel runderen. En dit proef je!!!!
De
komende dagen huren we een auto. Ons knorrepotje. (kon alleen in zijn 1 de steile
bergen op) dus dat ging tergend langzaam. Gelukkig nemen wij alleen de B wegen waar
weinig achter liggend verkeer last had van onze snelheid tijdens het beklimmen
van de bergen ☺.
Prachtige
natuur met vele vergezichten, bermen met
hortensia's van wel 3 meter hoog volop in bloei. Deze worden hier in de
weilanden ook als afscheiding gebruikt. Een heel vrolijk gezicht.
Ponta da Ferraria. Warmwater lagune vanaf de 15e eeuw, bij eb zeer warm, bij vloed nog redelijk warm. |
Lagoa Azu |
Lagoa do Foga |
Gezwommen
in warmwaterbronnen van zo’n 35 graden Celsius. De kleur van het water ziet er
niet uit, geel, maar het schijnt goed te zijn voor je huid. Deze vulkanische bronnen,
kokende-, stomende- en borrelende geisers, zijn in het beginsel zo’n 100 a 90
graden. Via een waterval koelt de temperatuur zodanig af dat tegen de tijd dat
het water de pool bereikt je er in kan zwemmen.
Terra Nostra park. Thermisch bad van ruim 30 graden C met helende werking. |
Vulkanisch warmwater vervolgt zijn weg door de natuur. |
Bij een van deze geiserbronnen
lagen zakken met mais in het kokende water. Als deze gaar waren werden ze
verkocht.
Honderden kilo's mais in kokende bron. |
IJzerhoudende warmwaterval |
Waarschuwingsborden bij vulkanische bronnen |
Vulkanische activiteiten |
Een van de vele soorten vulkanische activiteiten |
Na 8
dagen vinden we het tijd om weer verder te gaan. We hebben van dit eiland en de
super vriendelijke en behulpzame autochtone bevolking genoten.
Op
naar het volgende eiland Terceira. Een goede 100 mijl varen. Dus maar weer een
nacht doorhalen.
Verslag: Tineke