Faro - El Rompido

Faro

Zaterdag, 31-05-2015.

Eindelijk is het zo ver. Onze driemaandelijkse reis kan beginnen. Ik vertrek vandaag naar Faro.

Om 7.30 word ik door Tom en Chantal opgehaald om mij naar het vliegveld Eindhoven te brengen.

Om 14.00 land ik in Faro. Gerard staat mij al op te wachtten en samen vertrekken we naar de stad Faro. We waren zeer verbaast dat er geen haven was in Faro. We hebben gekeken naar andere opstap plaatsen maar Faro was veruit het makkelijkst. Gerard heeft de boot illegaal aan een van de weinige onbestendige moorings gepikt op de rivier. Het gehele gebied is een soort waddengebied waar je t.h.v. Faro maar op enkele plekken kan ankeren.

Met de dincky naar de boot gevaren en de vakantie kan beginnen.

Faro – Olhão – Ilha Da Culatra

Maandag, 01-06-2015.

Naar het plaatsje Olhão gevaren, daar is een marina waar je tegen een redelijk tarief kunt liggen.

Niet dus…We werden weggestuurd, de marina was alleen voor locals. Voor anker dan maar want we moesten toch brood hebben.

Een goede plek gevonden om te ankeren want er is een getijverschil van 2,5 meter en een harde stroom. Anker hield direct. We lagen als een huis.

Met de dincky naar de kant om boodschappen te doen. Onderweg nog heerlijk uitgebreid geluncht in een echt Portugees restaurant. Glas wijn, een grote moot zalm en gestoofde rog voor nog geen 35 euro. Heerlijk!!!!! Dat is genieten

We wilden graag verder naar Ilha Da Culatra waar het wat gezelliger liggen is, dus anker omhoog. Zoals gezegd, we lagen als een huis. Bij het inhalen werd de punt van de boot naar beneden getrokken. Het anker lag onder een over de bodem liggende staalkabel. Loei vast dus in het snel stomende water en 8 meter diep. Naar beneden gedoken, anker uitgegraven, lijn aan de rolbeugel van het anker vastgemaakt en via de ankerlier het anker aan de lijn omhooggetrokken. Omdat het anker nu aan de voorkant omhoog werd getrokken, zeg maar achterstevoren, trok je het anker onder de kabel uit. Heerlijk, weer volledige vrijheid met behoud van anker.

Al met al was het laat geworden, maar liggen nu heerlijk voor anker, tussen de witte zandstranden, genietend van de onderstaande zon. 

Realiserend (nog niet helemaal, in ieder geval voor mij) dat we zeeen van tijd hebben.

We hebben ook afgesproken dat we geen tijdsdruk willen voelen, dus we maken niet echt een planning. Dat doen we eigelijk toch nooit, maar nu we drie maanden hebben, zijn er toch wat globale doelstellingen, die zomaar weer kunnen veranderen. Op dit moment is het  richting Gibraltar, dit is voor de eerste week ons doel.

Ilha Da Culatra - Isla Christina (Spanje)

Dinsdag, 02-06-2015.

‘s Morgens schijnt de zon al volop en zitten we in de schaduw onder de bimini, de zonnekap. Ik wilde lekker bruin worden maar ik geloof dat ik hier van moet terug komen, want dat gaat het echt niet worden op deze manier. Het is veel te warm in de zon en je verbrandt levend. We varen naar Isla Christina, daar is een zeilmaker (buitenlaag voorzeil iets gescheurd) en wasmachine, want na de 5 weken dat Gerard met opstappers naar Faro is gevaren heb je wel wat te wassen. Helaas …..geen zeilmaker en geen wasmachine.

Isla Christina – El Rompido

Woensdag, 03-06-2015.

Naar Gibraltar is toch nog zo’n 140 mijl. Wind staat ongunstig dus we gaan kruisen. Onderweg toch maar besloten deze week niet naar Gibraltar te gaan. Wind staat heel de week tegen en volgende week komen Sanne en Sebastiaan aan boord en willen we weer terug zijn in Faro. Gerard heeft in de Reeds (nautische almanak) een leuk dorp gevonden, ca. 5 mijl de rivier Rio de las Piedras op. Allerlei leuke dorpjes en in de stroom liggende kleine havens langs en op de rivier. We zien veel ooievaars, lepelaars. Het hele gebied ademt de sfeer uit van een lagune. Een zeer smalle landtong met duingebied als afscheiding tussen de rivier en de oceaan. De landzijde met veel hoge steile duinen tot 40 meter hoog.

In de ingang van de rivier liggen veel zandbanken, die bijna dagelijks van plaats wisselen vanwege de harde stroming. De diepgang is gering, maar na bestudering van andere lectuur zouden we nog net naar binnen kunnen. Alleen waar de zandbanken op dit moment liggen stond er niet bij, uiteraard vanwege de variatie. Een heerlijke uitdaging dus, die we graag aangaan. Al scharrelend, zoekend naar lichte plekken die onderwater liggende zandbanken duiden, onder zeil naar binnen gevaren.

Bij El Rompido een mooring opgepikt, vlak voor het strand. Aan dit strand liggen diverse echte bars en restaurants, geen strandtenten dus. Met de bijboot vaar je zo het strand op en val je het terras binnen. Deze uitdaging maar even genegeerd en genoten van weer een fantastische zonsondergang.

El Rompido

Donderdag, 04-06-2015.

El Rompido is ontzettend leuk en in het front de rustige drijvende haven, met, let op… wasmachine, zeilmaker en Wi-Fi. Verwacht en gevonden.

We zijn in de haven gaan liggen. Eindelijk weer redelijk goede Wi-Fi en altijd maar weer die vriendelijke en hulpvaardige mensen. Wi-Fi liet het even later geheel afweten, dus dit komt later.

Vlak bij het havenkantoor diverse winkels, bekeken inclusief bevoorrading, vooral brood is van belang, dat is maar 1 dag houdbaar. De 2^e dag moet je het gebit tot stalen kaken formeren, dat laten we liever achterwege.

De zeilmaker kon niet uit de voeten met het zeil, dus we zeilen gewoon verder.

Boven op het duin diverse restaurants met terras tot aan de rand. Tijdens het eten een schitterend uitzicht over de haven, de rivier en de gehele lagune met haar begroeiing en vogelzang.

De Kingprawns waren smaakvol. En voor het eerst een echte cappuccino, een Belgische, dus geen opgeklopt melkschuim maar volop slagroom, sterke koffie met op de bodem een dun laagje gekarameliseerde suiker. 2 voor het eten en 1 erna.