Zeilen over zee : augustus 2015

Oeiras - Sesimbra.

Maandag, 17-08-2015.

’s Middags voor de wind vertrokken op de genua naar Sesimbra, ongeveer 25 mijl.

Een stuk voor het ronden van Cabo Espichel veranderde de wind en het water volledig. Je vaart hier van de Westkust naar de inspringende Zuidkust.

Langs de Westkust staat de heersende Nortada, de overwegend Noordelijke wind. Bij het naderen van de kaap neemt dan meestal zowel de wind als de golven aanzienlijk toe. Er ontstaat een combinatie van windstoten van de kliffen en een gereflecteerde deining van de West- en Zuidkaap. Vaak kan je hier snel verslechterende omstandigheden tegenkomen waar je op voorbereid moet zijn.

Ditzelfde doet zich in sterkere mate voor bij Cabo de São Vicente, onderin Portugal.

Verandering kwam er, snel en hard. De wind klapte er in een keer loeihard in, de zee werd snel opgezweept tot warrige hoge golven waar het water en schuim vanaf stoof. De kaap rondden we met ruim 11 mijl (hoogst gemeten 12,3 mijl) bij een windkracht tussen de 28 en 39 knopen (hoogst gemeten 45 knopen). Door de ruime wind liepen we snel, maar om door de vele harde vlagen het uit het roer lopen en platslaan te voorkomen, de genua gereduceerd tot zeer klein zakdoek formaat. Het snelheidsverlies was hierdoor overigens maar gering.

Van ons mocht het best allemaal een tandje minder. Dat kwam ook, vlak voor Sesimbra, waar de wind ineens maar rond de 18 knopen waaide en wij verder relaxed naar de haven zeilden in de steeds maar schijnende zon.

Afonso, de technische man i.v.m. stuurautomaat.

Haven Oeiras.

Sesimbra.

Maandag, 17-08-2015 t/m woensdag, 19-08-2015.

Dinsdag langs de vissershaven en strand naar de stad gewandeld. Gewoon een gezellige plaats.

Haven Sesimbra.

Vissershaven Sesimbra

Visser op zee.

Altijd weer die visserstaken voor de kust.

Sesimbra - Sines.

Woensdag, 19-08-2015.

Vandaag met weinig wind op de motor en met zeil op naar Sines gevaren, 34 mijl en, zoals vrijwel iedere vaardag, weer volop dolfijnen.

Sines.

We zijn redelijk gewend aan de afwikkeling op havenkantoren. Hier werd toch wel aan ons geduld geknaagd. Het meisje had 45 minuten nodig voor het verwerken van gegevens op 1 formulier en het uitschrijven van een ontvangstbewijs voor de betaling van € 30, - borg voor de toegangspas.

Boot en zeilen weer ontdaan van al het zout van het ‘kaapvaren’. Alles zat buiten onder tot hoog in de mast.

‘s Avonds uit eten in een Portugees klein maar druk familiebedrijf, Adega de Sines. De kleine ruimte was gevuld met een paar lange tafels. Opa stond achter de gril, waarop voornamelijk vis en kip lag, de dames stonden in de keuken of serveerden. Veel locals haalden hier ook hun bestelde eten af.

Menu was beperkt tot kip en enkele soorten vis voor minimale prijzen. Weer eens totaal wat anders.

Haven Sines + strand 's avonds laat.

Aan tafel in familiebedrijf,

Keuken met alle gerechten.

Na grilleren aanharken van gloeiend houtskool.

Sines - Enseada de Sagres.

Donderdag, 20-08-2015.

’s Morgensvroeg vertrokken voor de reis van 60 mijl naar de ankerbaai Enseada de Sagres, t.h.v. Sagres. Weer vergezeld van vele dolfijnen. Later op de dag vlogen veel vogels bij elkaar en doken het water in. Vis. Waar vis zit zijn veel vogels maar ook dolfijnen, heel veel zelfs. Een volledige show van springende dolfijnen. Blijft een schitterend gezicht.

Bij het ronden van Cabo de São Vicente, berucht omdat hier de Westkust overgaat in de Zuidkust van Portugal, deed zich hetzelfde fenomeen voor als bij Cabo Espichel, nu in mindere mate met maar 25 knopen wind. Kort na het ronden viel de wind weg.

Cabo de São Vicente.

In de baai voor anker gegaan. De elektrische ankerlier werkte niet, dus het laten zaken en ophalen van anker met ketting gaat vervolgens handmatig, zolang de lier niet vervangen of gerepareerd word.

Zo kom je er weer achter waarom een druk op de knop zo praktisch is.

Enseada de Sagres - Alvor.

Vrijdag, 21-08-2015.

Na een ‘schommelnacht’ vanwege de door staande deining vroeg op, broodje, koffie, anker op en vertrokken richting Lagos voor boodschappen. Weer volop dolfijnen.

Vlak voor Lagos viel de mist in, weinig of geen zicht meer. Radar bij gezet en doorgevaren naar Alvor, de lagune waar we al eerder lagen. Een parel aan de kust.

Alvor.

Vrijdag, 21-08-2015 t/m maandag, 24-08-2015.

Het bevaren van deze lagune blijft altijd interessant, zeker zoals nu, 1,5 uur voor laag water. We hebben op aanraden van een Belgische tegenligger, die niet over de ondieptes heen kon, de enige rode en groene boei aan de verkeerde kant gepasseerd. Dit ging goed maar het blijft een tegenstrijdig gevoel geven om essentiële boeien verkeert te ronden of te passeren.

T.h.v. Alvor voor anker gegaan. De dagen in alle rust doorgebracht. Naar strand, zwemmen, wandelen in natuurgebied en de plaats zelf, uit eten, winkelen en alles wat plezierig is. Blijft heerlijk.

En dit alles weer bij heerlijke temperaturen met volop zon.

Rotsen in lagune Alvor.

Alvor .

Kitesurfen in net onder gelopen zandplaat.

Alvor - Albufeira.

Maandag, 24-08-2015.

Op de motor naar Albufeira gevaren vanwege weinig wind. Vanaf zee is de zo typische kust van Algarve in zijn volle pracht goed zichtbaar. De reis langs de rotsen en stranden verveelt totaal niet en is voorbij voor je het weet.

Albufeira.

Maandag, 24-08-2015 t/m donderdag, 27-08-2015.

De dagen in het ons bekende Albufeira hebben we ontspannen doorgebracht met liggen bakken op strand, zwemmen en wandelen, ’s avonds eten en terrasbezoek enz. Wordt bijna eentonig maar het blijft genieten.

Nu, ruim 4.000 mijl verder, zo’n 8.000 km.

Tineke gaat donderdag naar huis, ondanks dat de behoefte daartoe ontbreekt door de realistische hieraan ten grondslag liggende elementen. We hebben samen immers een fantastische enerverende zeilreis ondernomen, levend op- en in een kleine ruimte, een schip dat ons overal bracht en door alle stormen en windstiltes heen laveerde, vele fijne en interessante mensen ontmoet, tomeloze vriendelijkheid, schitterende gebruiken, touros, genoten van elkaar, de vrijheid en de wonder mooie natuur in al zijn vormen en verschijningen inclusief het zeeleven met walvissen en dolfijnen.

Inspirerend, ontroerend en fantastisch.

Verslag: Gerard

Peniche - Oeiras.

Dinsdag, 04-08-2015.

Om 07:30 uur vertrokken om op dit traject van ongeveer 51 mijl van de geringe stroom te kunnen profiteren. Ook om bij voldoende snelheid op tijd bij de ingang van de Rio Tejo aan te komen en op deze getijdenrivier mee te liften naar Oeiras, een haven kort voor Lissabon.

De wind kwam van achteren, hierdoor staat de genua tijdens het zeilen in de luwte van het grootzeil, verliest hierdoor zijn stuwkracht en klappert wat slecht is voor een zeil. Je kunt het voorzeil ook naar de andere kant uitbomen om in beide zeilen stuwkracht te genereren. Dit achterwege gelaten omdat de wind vaak wegviel, de motor werd dan ingeschakeld. Later met wat meer wind de genaker op, behalve het laatste stuk. ’s Middags trok de wind aan, nu van opzij en een stuk harder. Onder voltuig liepen we gemiddeld tussen de 8,5 en 9,5 mijl en in harde vlagen 11 mijl. Heerlijk om zo weer te zeilen.

Wel op het ‘handje’, de stuurautomaat was immers nog steeds defect.

Oeiras.

Dinsdag, 04-08-2015 t/m maandag, 17-08-2015.

Rond 15:00 uur in Oeiras aangekomen, een kleine prettig ogende haven met de nodige restaurants en een zoutwater zwembad voor de deur en stranden iets verderop. Vriendelijk havenpersoneel, enkele vrijblijvende wegbreng- en ophaal services, de langere afstanden tegen een kleine vergoeding, onbeperkte gebruikmaking van het zwembad met ligstoelen en parasols en iedere morgen pistoletjes in de kuip. En ook hier weer iedere dag een gift van de natuur, volop zon met aangename temperaturen.

Oeiras dus.

Oeiras

Forte de São Juliào de Barra voor de haven

Dagelijkse broodjes aan boord

In Oeiras zijn op voorhand geen watersportbedrijven te vinden. Voor het oplossen van het stuurautomaatconflict via het havenkantoor een afspraak gemaakt met een technische man, Afonso.

De volgende morgens om 10:00 uur kwam hij aan boord en begon zijn inspectie ronde.

Het verloop van de twee weken in Oeiras is verder samengevat.

De aandrijfmotor voor het hydraulische systeem haperde wat Afonso verhielp waarna de automaat weer werkte om het direct daarna af te laten weten. Na doormetingen bleek de systeemcomputer van B&G goed te werken evenals de meters, behalve de bedieningsmeter voor de stuurautomaat. Deze meters worden niet meer gemaakt en zijn tweedehands in Portugal niet voor handen.

Aan boord bevinden zich twee elektronische navigatiesystemen, het oude van B&G en het door mij geïnstalleerde nieuwe van Raymarine, de kaartplotter, radar en sonar.

De oude plotter van B&G werkt, maar daar zijn geen navigatiekaarten meer voor te krijgen.

Omdat wij het Raymarine systeem in de toekomst toch verder wilden completeren met een volledig wind-, diepte/snelheids- en stuurautomaatpakket, dit nu versnelt gerealiseerd. Totaal bleken deze pakketten in Portugal een paar duizend Euro duurder te zijn.

Vrijdag onze ‘huisleverancier’ Jos Boone Watersport in Middelburg gebeld, de deskundige eigenaresse weet namelijk precies wat wij aan boord hebben. Probleem voorgelegd, advies gekregen betreffende de aan te schaffen Raymarine pakketten inclusief onderdelen en aanvullingen, opdracht verstrekt en 3 uur later zat alles in de TNT-postpakkettenwagen op weg naar Oeiras waar het donderdagmorgen werd afgeleverd.

Samen met Afonso het oude systeem gedemonteerd en het nieuwe geïnstalleerd. Zelf werd ik via de elektrische ankerlier de mast in gehesen. Op de top van de mast de oude windmeter verwijderd en de nieuwe geïnstalleerd, inclusief gaten boren en uitlijnen, dit alles in stevige wind.

Vrijdagmiddag was alles gereed, elektronisch het systeem zichzelf laten detecteren op fouten. Alles werkte, behalve dat het elektronische kompas. Dit wilde een andere bevestigingsplaats hebben. Uitgedokterd waar en geplaatst tot volle tevredenheid van het systeem. Tja, hoe wil je het hebben.

Proefvaart gemaakt waarbij het systeem zichzelf kalibreert (er voor zorgen dat het kompas en de windmeter de juiste richting aangeven). De stuurautomaat werkte ook. Het systeem van de stuurautomaat is zelflerend. Tijdens het automatisch sturen slaat het stuurcorrecties, bewegingen van het schip en nog veel meer zaken op. Na verloop van tijd weet het systeem precies hoe het optimaal accuraat kan sturen. Daar valt zelf niet meer tegen op te sturen.

Ook kan je het systeem op de wind laten sturen. Het volgt dan de ingeplotte windrichting waardoor de wind onder de zelfde hoek in het zeil blijft komen. Bij windschiftingen houdt dit wel in dat er van de voorliggende koers wordt afgeweken. Blijft dus een verrassing waar je dan terecht komt.

Het systeem kan je ook in plotten op de te varen koers. Je komst dan precies uit waar je wilt komen.

Daarnaast zijn er nog vele andere mogelijkheden. Moet hiervan nog een aantal zaken uitzoeken.

De meters zijn grafisch. Zij geven alle zaken al dan niet gecombineerd digitaal of analoog weer.

De kaartplotter geeft door de nieuwe aanwinst enorm veel aanvullende informatie weer op het scherm.

Toen Afonso klaar was drukte ik in de haven toch nog een keer op de stuurautomaat knop, je weet maar nooit. Niets, geen reactie. Afonso opnieuw aan de slag, had het snel voor elkaar. Contact aandrijfmotor vernieuwd. Het werkte weer.

Maandag wilden we vertrekken. Zaterdagavond toch nog maar een keer op de knop gedrukt, want je weer maar nooit, zeker is zeker.

En jawel, totaal geen leven. Afonso gebeld, stond een uur later aan boord, motor nog verder uit elkaar gehaald, conclusie: versleten koolborstels.

Afonso verschoot van kleur en was even van slag. Hij gaf aan dat hij dit eerder had moeten doen.

Tja, verder zullen we hier maar niet over nadenken.

Wel was het zo dat bij de eerste gedeeltelijke demontage van de motor in het begin alles, voor zover te zien, er goed uit zag.

Maandag morgen, om 09:30 uur, was alles weer op de motor gemonteerd, inclusief koolborstels.

Heel het systeem werkte nu zonder problemen.

Naast de werkzaamheden hebben we ons verder uitstekend vermaakt. Wereldzeilers ontmoet die al jaren rondzeilden. En Mark, een leuke man met een ‘boodschap’. Hij had alles verkocht, was Nederland nu net ontvlucht en zeilde met zijn stalen Skua naar Cape Verde om daar zijn verdere leven te slijten en zijn voorspelling te verwezenlijken. Zijn boodschap heeft hij diverse avonden bij ons verkondigd. Was interessant en stemde tot nadenken.

Ook een enorm groot winkelcentrum in Oeiras bezocht. Hiervoor een dag nodig. Zulke centra zie je in Nederland niet. Licht, ruim en speels van opzet. De restaurants waren gecentraliseerd waarbij je aan alle in het midden staande tafels kon gaan zitten, zonder dat deze aan een bepaald horecabedrijf gelieerd waren. Er was ook een Hipermercado, een supermarkt met uitgebreide etenswaren en allerlei andere goederen inclusief ongeveer 30 bezette kassa’s. Je kon er net nog geen auto kopen.

Hangjongeren ontbraken. Portugezen winkelen graag, veelal in gezinsverband. Alles ademende een huiselijke sfeer uit. Oergezellig.

Verder ons vermaakt met stad- en strandwandelingen, zwembadbezoeken, zonnen, gerelaxt, uit eten en met wat zo in ons op kwam.

Vanaf haven zicht op brug met beeld.

Farol do Bugio voor de haven.

Ook zijn we met de trein naar Lissabon geweest. Een prachtige stad met veel toeristen. Een aantal gebouwen bezocht, gewandeld en veel bekeken.

Sintra zeker niet overgeslagen. Een plaats met vele bijzondere bezienswaardigheden, ongeëvenaard. De stad op zichzelf is niet alleen een bezoek waard, maar vooral de vele gebouwen, kastelen en paleizen in de omgeving. Wij bezochten twee paleizen, het Monserrate Palace en Pena Palace. Dit laatste paleis is al een sprookje op zichzelf.

Van beide plaatsen geven we voornamelijk foto’s weer, zonder verder in te gaan op deze paleizen, plaatsen en gebouwen.

Lissabon.